ทำตัวตามบายเหมือนเช่นทุกที ไม่มีทุกข์ร้อนอะไร
พอดนตรีบรรเลงเพลงที่คุ้นเคย เราเองก็ร้องไป
ถึงมันเหมือนว่าไม่พรือซักฮิด แต่พอแลคนที่เขามีใคร
แม้ว่าผู้คนจะรายล้อมอยู่ ก็หยบเหงาในใจ
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนที่เป็นของเรา
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนนะที่ชอบเรา
เท่านี้ที่ต้องการ ขอเกินไปตรงไหน
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนที่เคียงข้างเรา
แค่อยากอีมี คนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
ไม่รู้ต้องต่อใด เหมือนมันยังอยู่ไกล
แลนากาเวลาพึ่งอีเที่ยงคืน ผู้คนก็มากมาย
พอดนตรีบรรเลงเพลงให้เต้นกัน ใครใครเขาก็เต้นไป
ยิ้มและทักทายกับโหมเรา แต่คงไม่มีใครลึกซึ้งในใจ
ทั้งที่ผู้คนยังรายล้อมอยู่ ก็หยบนึกเบา เบา
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนที่เป็นของเรา
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนนะที่ชอบเรา
เท่านี้ที่ต้องการ ขอเกินไปตรงไหน
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนที่เคียงข้างเรา
แค่อยากอีมี คนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
ไม่รู้ต้องต่อใด เหมือนมันยังอยู่ไกล
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนที่เป็นของเรา
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนนะที่ชอบเรา
เท่านี้ที่ต้องการ ขอเกินไปตรงไหน
ต่อใดอีมีใคร ใครสักคนที่เคียงข้างเรา
แค่อยากอีมี คนที่ทำให้ใจไม่ต้องเหงา
ไม่รู้ต้องต่อใด เหมือนมันยังอยู่ไกล
ไม่รู้ต้องต่อใด เหมือนมันยังอยู่ไกล